Το φιλί του Ισκαριώτη
Ενός κακού μύρια έπονται, έλεγαν οι παλαιότεροι. Ξεκινάει για όλους ένα καλοκαίρι πολύ διαφορετικό από κάθε προηγούμενο, μετά το τρίμηνο lockdown που απροσδόκητα ανέκυψε και με όσα οδυνηρά συνακόλουθα αυτό αναμένεται να φέρει από το φθινόπωρο και έπειτα. Δείχνει ότι η Ελλάδα εισέρχεται στις τελευταίες ώρες νηνεμίας πριν από μία δοκιμασία διαρκείας. Αναμένεται, συγκεκριμένα, μία μακρά περίοδος γεωπολιτικής ρευστότητας, η οποία ούτε ως απολύτως προβλέψιμης έκβασης προοικονομείται, αλλά ούτε και ως δεκτική ήπιας διαχείρισης μέσω απλής προβολής ισχύος και διαπραγματευτικής παρέλκυσης. Μέσα στα επόμενα έτη, εντός σύντομου χρόνου, αυτή θα λάβει μορφή. Μετά βεβαιότητας οι επικυριαρχες δυτικές ελίτ θα οδηγήσουν τη χώρα μας σε συμβιβαστική προσδιοριστική οριοθετηση των θαλάσσιων ζωνών της, αποβλεποντας στο υπέδαφος τους, είτε μέσω απευθείας συμφωνιών με όλα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου, είτε πιθανότατα και με την προσφυγή σε διεθνή δικαιοδοτικά και διαιτητικά όργανα, η πάγια νομο