Σύγχρονος Ελληνικός Ρεαλισμός

Α) Γέννηση κι όχι θάνατος μίας Νέας Τάξης Πραγμάτων Κατά τη βιογραφία του Ιουλίου Καίσαρα, όταν στο απόγειο της δόξας του είχε φθάσει να εξουσιάζει από το Γιβραλτάρ ως τον Καύκασο και από το Ασουάν ως βαθιά στη Βρετανία, του είχε δοθεί προειδοποίηση από τον αυτοκρατορικό οιωνοσκόπο ότι έκρυβαν για αυτόν θανάσιμο κίνδυνο οι ειδοί (ή ιδοί) του Μαρτίου, δηλαδή τα μέσα του μηνός που ο ίδιος είχε καθορίσει στο παλαιό ημερολόγιο που έφερε το όνομά του. Όμως εκείνη την ημέρα, μόλις ο Ιούλιος Καίσαρας συνάντησε τον οιωνοσκόπο και τον χλεύασε λέγοντας του ότι ήρθαν οι ειδοί (εννοώντας «και είμαι ακόμα ζωντανός»), ο τελευταίος απαντώντας του ότι ήλθαν μεν, αλλά δεν παρήλθαν ακόμα, έθεσε στην ιστορία τη φράση « ειδοί του Μαρτίου » με την ερμηνεία του αναμενόμενου και αναπόφευκτου σημείου ιστορικής καμπής. Η συνέχεια ήταν γνωστή, όταν λίγα λεπτά μετά οι Κάσιος και Βρούτος με την κουστωδία τους έβαζαν σε νέα ρότα ολόκληρη την - τότε γνωστή - οικουμένη, φονεύοντας τον Ιούλιο Καίσαρα. Οι ειδοί

«Αρχή σοφίας η των ονομάτων επισκεψις» έλεγε ο φιλόσοφος Αντισθένης και, ατυχώς, επ’αφορμής του συνοριακού ζητήματος των ροών, πρώτα θύματα ήταν οι λέξεις. Γίνεται λόγος λοιπόν για «υβριδικό πόλεμο» και για «ασύμμετρη απειλή», όροι σχεδόν κινηματογραφικού εντυπωσιασμού, πλην όμως άστοχοι. Το χειρότερο είναι ότι υιοθετούνται και από κρατικούς λειτουργούς προς δραματοποίηση και σπεύδει ο μέσος πολίτης να τους ενστερνιστεί χωρίς καν να τους γνωρίζει. Ο μεν πρώτος όρος είναι ανακριβής ενώ ο δεύτερος γενικότατος σε τέτοιο βαθμό αοριστίας, ώστε να μπορεί να προσλάβει οιοδήποτε νόημα. Πράγματι, ο όρος « υβριδικός » αποδίδει την έννοια του - εν τη γενέσει - καινοφανούς δεδομένου, ενώ ο όρος « πόλεμος » τις έννοιες του ενόπλου και του συστηματικού. Καμία από αυτές δεν συντρέχει στο μεταναστευτικό ζήτημα: ούτε καινοφανές είναι, ούτε ένοπλο και σίγουρα δεν έχει δομή σχεδίου επίθεσης και συστηματικότητα. Ο όρος « ασύμμετρος » αποδίδει την έκδηλη δυσαναλογία, ενώ « απειλή » μπορεί να συνιστά