"Υποθηκοφυλακεία" : Το πιο σύντομο ανέκδοτο

Με ιδιαίτερη ανακούφιση πληροφορήθηκα τη δημιουργία και έναρξη λειτουργίας του μεγαλύτερου κέντρου κτηματογράφησης της χώρας στο Γαλάτσι (3.000 τ.μ.), καθώς και ότι επίκειται έως το 2021 η έναρξη κτηματολογίου σε ολόκληρη την επικράτεια και η κατάργηση των υποθηκοφυλακείων προς αντικατάστασή τους με εκσυγχρονισμένα κτηματολογικά γραφεία, μόλις 17 συνολικά σε ολόκληρη την επικράτεια.  ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΟΣΩΝ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ !!!

Από τα περίπου 400 (!) υποθηκοφυλακεία που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα, έχω εργαστεί τουλάχιστον στα μισά από τις αρχές του 2004 έως τα τέλη του 2014 και έχω διενεργήσει περισσότερες από πενήντα χιλιάδες έρευνες για λογαριασμό 2 τραπεζών, 3 γραφείων με τα οποία έχω συνεργαστεί και 2 γνωστών δικηγορικών εταιρειών. Η εμπειρία μου, έχοντας διανύσει περί τα 200.000 χλμ με πλοία, αεροπλάνα, τρένα, αυτοκίνητο και κάθε διαθέσιμο λοιπό μέσον για μερικές απλές έρευνες βαρών, είναι τουλάχιστον τραυματική.

Δε θα ήθελα καν να αναφερθώ εκτενώς σε υποθηκοφυλακεία - αχούρια όπως της Σελλασίας, σε όσα για να βρεις 1 βιβλίο πρέπει να ψάξεις στο πάτωμα ή σε δωμάτια χωρίς ρεύμα, όπως του Αιτωλικού, ή σε όσα στεγάζονταν σε κτήρια παμπάλαια όπως του Ευπαλίου και των Βιλίων. Θεωρώ ότι οι πάντες συμφωνούν, ωστόσο, ότι η - έως και το έτος 2020 - απουσία πλήρους κτηματογράφησης στην πρωτεύουσα και τη συμπρωτεύουσα ενός κράτους παραπέμπει στη λίθινη εποχή, όχι στην Ευρώπη. Ακόμα και η Αλβανία έχει ολοκληρώσει την κτηματογράφησή της. Εντούτοις, δε γίνεται να μην αναφερθώ σε ορισμένα κραυγαλέα και ενίοτε και τραγελαφικά που διαπίστωσα καθ’όλη την δεκαετία που προανέφερα, απλώς επισημαίνοντας ότι τα ακόλουθα που παραθέτω είναι ενδεικτικά μόνο μερικών δεκάδων παρεμφερών παρακμιακών και τριτοκοσμικών συνθηκών στα Υποθηκοφυλακεία.

1.   Αρεόπολης Μάνης : Με μία λέξη, εφιάλτης ! Για να έβρισκε κανείς 1 μερίδα φυσικού προσώπου πρέπει να ανατρέξει σε 3 αλφαβητικά ευρετήρια ανά δεκαπενταετία και να διαβάσει στο καθένα όλα τα ονόματα που έχουν έρθει συμβόλαιά τους ανά όλες τις χρονικές περιόδους, σε τυχαία σειρά ανάλογα με το αρχικό γράμμα ονόματος. Τι σημαίνει αυτό ; Ότι πρέπει να διαβάσει ένα-ένα όλα τα ονόματα που αρχίζουν φερ’ειπείν από «Π», «Α» ή «Κ» σε όλα τα 3 ευρετήρια για να βρει 1 μερίδα. Το ίδιο ισχύει εν συνεχεία και στα αντίστοιχα βιβλία υποθηκών και έπειτα να το επαναλάβει για τις κατασχέσεις και τις αγωγές. Δηλαδή κοντά στα 5.000 ονόματα. Περαστικά σας αν σας τύχει έρευνα εκεί.

2.   Βόνιτσας : Θα πω μόνο ότι για να παραλάβω ένα πιστοποιητικό βαρών, το παρήγγειλα αρχές Φεβρουαρίου και το έλαβα στα μέσα Μαΐου μετά από δεκάδες τηλεφωνήματα. Φυσικά τις περισσότερες φορές η υποθηκοφύλακας απουσίαζε! Και το καλύτερο : «ξέχασαν» να μου στείλουν τιμολόγιο που μου ζητούσε η τράπεζα ως απόδειξη δαπάνης εξ ιδίων μου χρημάτων και, όταν τους ξανα-έπρηξα στα τηλέφωνα μου το έστειλαν με δεύτερο courier με χρέωσή μου...

3.   Λευκίμμης Κέρκυρας : Η αποθέωση της τυπικότητας και της συνέπειας. Ωράριο λειτουργίας 9-1, τυπικά. Χειμώνα του 2012 έχω αναλάβει έλεγχο τίτλων και κατάθεση προσημείωσης. Στις 9.15 είμαι ήδη εκεί. Μία ώρα μετά υπό έντονη βροχή, αποφασίζω να αναζητήσω την υπάλληλο στο χωριό διότι ακόμα δεν έχει ανοίξει. Κατά τις 11 παρά την εντοπίζω σε καφενείο και μου ανοίγει μουτρωμένη !

4.   Περιστερίου : Σε αυτά τα 10 χρόνια δεν είδα ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ τον υποθηκοφύλακα να πατάει το πόδι του. Πήγαινα τουλάχιστον 5 φορές το μήνα. Ώσπου κάποτε που τον χρειάστηκα μου είπαν επί λέξει : «πρέπει να κλείσετε ραντεβού μαζί του, αφήστε μας κάποιο τηλέφωνο και θα σας πάρουμε όταν περάσει». Νόμιζα ότι αυτά γίνονταν μόνο στις ταινίες του Τσάκωνα ή του Βέγγου τότε, το 2007, αλλά που να ήξερα ο καλόπιστος...

5.   Βαγίων (Θεσπιές) Βοιωτίας : Φεβρουάριο του 2010 έχω έρευνα για συμβόλαιο. Έκανα το λάθος να μην πάρω μπότες και βαρύ μπουφάν. Στις 3 ώρες που πέρασα αναζητώντας το φυσικό πρόσωπο που έψαχνα ανάμεσα σε χιλιάδες ονόματα στα αλφαβητικά ευρετήρια χωρίς μητρώνυμο (!!!), φλέρταρα με την υποθερμία σε μία αίθουσα που έμπαζε κρύο από παντού και δεν διέθετε θέρμανση, παρά μόνο μία φορητή μίνι θερμάστρα, την οποία είχε φέρει η υπάλληλος και την είχε πάρει αγκαλιά.

6.   Λεωνίδιου : Εκεί βίωσα μία εντελώς σουρεάλ περίπτωση και, αν δε με συνόδευε ένας παλαιός μου φίλος, αμφιβάλλω αν θα με πίστευε κανείς όταν τα εξιστορούσα. Στις 11 παρά η διευθύντρια αποχώρησε δηλώνοντας ότι θα πάει να μαγειρέψει, επέστρεψε λίγο πριν τις 12.30 και άρχισε να τηλεφωνεί σε μία γειτόνισσά της φωνάζοντας για κάποια προσωπική τους παρεξήγηση όση ώρα δούλευα δίπλα της σε ένα δωμάτιο 20 τετραγωνικών. Στο τέλος της μακράς συνδιάλεξης άρχισε να κλαίει (!!!) και, όταν της ζήτησα να μου αποσαφηνίσει κάποια εγγραφή μου είπε ότι ήταν απασχολημένη και να περάσω άλλη μέρα, αν και ήρθα από Αθήνα !

7.   Αγρινίου Β΄ : Ίσως το μοναδικό υποθηκοφυλακείο σε ολόκληρη την Ελλάδα που "δεν διαθέτει τουαλέτα" κατά τη ρητή δήλωση των υπαλλήλων του. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι άλλο.

8.   Κω : Καλοκαίρι 2008, πηγαίνω για έλεγχο τίτλων και μου δηλώνουν κατά σειρά τα ακόλουθα : Α) Ότι δε μπορώ να κάνω έλεγχο γιατί δεν είμαι δικηγόρος στην Κω! Β) Ότι χαριστικά, αφού έκανα τόσο δρόμο, θα μου έκαναν εκείνοι τον έλεγχο (φυσικά έκαναν λάθος και στα 5 ονόματα που τους ανέφερα). Γ) Ότι τα βιβλία τους δεν έχουν ανάγκη ανανέωσης αφού έχουν ήδη κτηματολόγιο εδώ και 70 χρόνια (βεβαίως καμία σχέση με το κτηματολόγιο που ξέρουμε, καθότι επρόκειτο για απλούς τόμους εγγραφής μερίδων προ του 1945 με την σφραγίδα «Κτηματολόγιο του Βασιλείου της Ιταλίας» στο τέλος τους !) και Δ) Ότι έπρεπε να αποχωρήσω στις 11.25 π.μ. (αν είναι δυνατόν!) διότι η υπηρεσία τους έκλεινε για το κοινό Τους περισσότερους υπαλλήλους συνάντησα μία ώρα μετά να πίνουν καφέ.

9.   Σαλαμίνας : Δε γνωρίζω βέβαια σήμερα ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί εκεί, για τον απλούστατο λόγο ότι έχω απορρίψει από το 2006 κάθε πρόταση να δουλέψω στο συγκεκριμένο υποθηκοφυλακείο. Ο λόγος : έχοντας ολοκληρώσει έναν έλεγχο τίτλων, με πληροφόρησαν ότι δεν είχαν περάσει εισερχόμενα συμβόλαια στα μεριδολόγια από το 2004 ! Επομένως έπρεπε να δω ένα προς ένα όλα τα εισερχόμενα συμβόλαια των τελευταίων δύο ετών. Το ίδιο, δυστυχώς, βίωσα και στα Κύθηρα λίγα χρόνια μετά, αλλά με τη βοήθεια της εκεί υπαλλήλου μου πήρε μόλις 2 ώρες. Πόσα, όμως, να σώσει το φιλότιμο ενός εργαζομένου ;

10. Αθηνών : Ιστορία πραγματική πέρα για πέρα και όποιος θέλει τη δέχεται. Για το λόγο αυτόν την άφησα στο τέλος της λίστας. Καλοκαίρι του 2009, καθ’οδόν προς εκλογές, μου αναθέτει μεγάλη τράπεζα, που εν συνεχεία συγχωνεύτηκε με μία από τις νυν συστημικές, να κάνω έρευνα τίτλων και βαρών για την, οφειλέτιδά της, Μονή Βατοπεδίου. Είχα βέβαια ακούσει για κάποιο σκάνδαλο εκείνα τα χρόνια, αλλά δεν ενδιαφερόμουν και ιδιαίτερα, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι της ηλικίας μου τότε. Στα πρώτα είκοσι λεπτά του ελέγχου διαπιστώνω ότι είναι αδύνατος ο έλεγχος διότι έλειπαν όλοι οι τόμοι που είχαν μέσα έστω και ένα συμβόλαιο της Μονής. Δηλαδή είχαν εξαφανισθεί καμιά δεκαπενταριά συμβόλαιά της και άλλα...500 (τουλάχιστον) άσχετα συμβόλαια που είχαν την ατυχία να βρεθούν στους ίδιους τόμους. Απευθύνθηκα στο διευθυντή, ο οποίος μου είπε κυνικά ότι φυλάσσονταν σε ξεχωριστό χώρο «για ευνόητους λόγους». Αφού κράτησε φωτοτυπία της ταυτότητάς μου και της εντολής της τράπεζας προς εμένα, με οδήγησε σε μία αποθήκη σκονισμένη και ίσως κλειδωμένη από μήνες, όπου φυλάσσονταν όλοι οι τόμοι που έλειπαν και ολοκλήρωσα τον έλεγχο υπό την αυστηρή εποπτεία μίας υπαλλήλου που παρέμεινε δίπλα μου όλη την ώρα που χρειάστηκα (περί τις δύο ώρες) για το φόβο μην τυχόν και φωτογράφιζα κάτι. Μιλάμε για διαφάνεια, όχι αστεία!

Συμπερασματικά : Θέλω να πιστεύω ότι αποτελεί επιθυμία των περισσοτέρων συναδέλφων μου η αντικατάσταση των αναχρονιστικών υποθηκοφυλακείων, που βόλεψαν 400 προνομιούχους (και μάλλον πάμπλουτους πλέον) λειτουργούς για δεκαετίες βασανίζοντας εμάς τους υπόλοιπους, από ένα σύγχρονο δίκτυο κτηματολογίου, με το οποίο δε θα χρειάζεται να τραβιέται ο κάθε συνάδελφος ως τη Λαμία, τη Θράκη ή την Κρήτη για να κάνει έναν απλό έλεγχο ή να αναζητεί άπαξ συνεργάτες σε όλη την επικράτεια. Εύχομαι να μην είναι πολύ μακρυά η ημέρα που ONLINE θα μπορεί ο καθένας μας από το γραφείο του να ελέγχει κτηματολογικά φύλλα και διαγράμματα και σε εύλογο χρόνο να μπορεί να λαμβάνει πιστοποιητικά, χωρίς να εξαρτάται από την προσωπικότητα ή τη στραβή διάθεση και τον αυταρχισμό του εκάστοτε διευθυντή ή υπαλλήλου.

Δεν ξέρω τι είναι πρόθυμη η κυβερνητική ηγεσία να πράξει και πόσο προτίθεται να επεκτείνει την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Ούτε είμαι σε θέση να ξέρω ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΤΗΜΑΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 - 40 ΧΡΟΝΙΑ. Είμαι, όμως,  σίγουρος ότι η  ηγεσία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών μπορεί να έχει έναν λόγο στο παραπάνω διαχρονικό αίτημα των μελών της.