Αυταπάτες...
Στις 15 Ιουλίου 2015, μετά την διήμερη διαπραγμάτευση που ευτυχώς δεν κατέληξε σε έξοδο από την ευρωζώνη αλλά στην αναπόφευκτη υπογραφή ενός ακόμα μνημονίου, ο τέως πρωθυπουργός είχε δηλώσει "μάτωσε το κεφάλι μου, αλλά και ο τοίχος ράγισε" για να συμπληρώσει δύο χρόνια αργότερα "είχαμε αυταπάτες όταν θεωρούσαμε ότι στις διαπραγματεύσεις θα είχαμε την ευκαιρία να ανατρέψουμε τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς δυνάμεων των συντηρητικών ηγεσιών". Αυτή η δήλωση έγινε προεκλογικό σλόγκαν της αντιπολίτευσης για να εγκαλέσει την τότε ελληνική κυβέρνηση επειδή διαπραγματεύτηκε για έξι μήνες τόσο ριψοκίνδυνα, έστω και αν με αυτήν ακριβώς την εντολή και το σαφές πρόγραμμα εξελέγη τον Ιανουάριο του 2015. Σχεδόν πέντε χρόνια μετά, έχουν άραγε τερματιστεί οι αυταπάτες όλων μας;
Φυσικά δεν αφορά το ερώτημα τους πολιτευτές του τότε ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ μόνο. Άλλωστε οι μεν έχουν σκορπίσει σε άλλες πολιτείες πλέον σε ένα μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον οι τότε πρωτοκλασάτοι, άλλοι εγκατέλειψαν πλήρως την πολιτική και σε ότι αφορά στους οπαδούς των εν λόγω κομμάτων, φαντάζομαι κανείς δε νοσταλγεί πλέον εκείνες τις θεότρελες ημέρες. Οι δε ΑΝΕΛ έχουν άλλωστε πάψει πια να υφίστανται στο πολιτικό σκηνικό. Με πολύ πρόσφατες τις θερινές βουλευτικές εκλογές, το ερώτημα έχει να κάνει με τους απλούς πολίτες. Έχουμε εμείς οι ίδιοι αυταπάτες τώρα που η μνημονιακή δεκαετία παρήλθε; Τώρα που και η εκλογική περίοδος ολοκληρώθηκε;
Πράγματι επρόκειτο για μια μακρά προεκλογική περίοδο που πολωσε και δίχασε. Ο λαός έκρινε και ουδείς δικαιούται να αμφισβητεί την κρίση του. Ο λαός έκρινε ότι έπρεπε να αλλάξει ηγεσία, αυτό δε σηκώνει κριτική ή αμφιβολία. Έκρινε όμως επί κάθε ζητήματος ξεχωριστά, από όσα του ετέθησαν ως διακυβεύματα; Εδώ αυτό το ερώτημα σηκώνει πολλή κουβέντα. Ας θυμηθούμε ποια θέματα "έπαιξαν" προ των εκλογών, σε τυχαία σειρά.
Στο μεταναστευτικό, που τυγχάνει και πολύ της επικαιρότητας, η προηγούμενη ηγεσία κατηγορήθηκε για τις ορδές μεταναστών και προσφύγων. Άλλαξε κάτι; Μάλλον προς το χειρότερο, χωρίς ευθύνη φυσικά της νυν κυβερνήσεως για τον πόλεμο και το βρώμικο παιχνίδι της Τουρκίας στην πλάτη φτωχών και κατατρεγμένων ανθρώπων, ή απλά ανθρώπων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην ξενιτιά. Αυτά ίσχυαν σε μεγαλύτερο βαθμό και το 2015, ισχύουν όμως και σήμερα. Όμως τότε για τα "αντικειμενικά και έγκυρα" Μ.Μ.Ε. έφταιγε μόνο ο Μουζαλας. Σήμερα φταίει απλά ο Ερντογάν. Μάλιστα... Κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το σημείο. Είτε κάποιοι δημοσιογράφοι "τα παίρνουν χοντρά" και γράφουν μπούρδες που κάποιοι επιλέγουν να καταπιούν αμάσητες ανάλογα με την κομματική φατρία που διακονούν ή υποστηρίζουν, είτε ο τότε Ερντογάν ήταν καλός και τώρα ξαφνικά ..."χάλασε"! Αστεία πράγματα φυσικά. Η ουσία είναι ότι τότε υπήρχαν κυρίως η Αμυγδαλέζα και η Μόρια ως πρόβλημα, ενώ τώρα προστέθηκαν και η Κως, η Σύμη, η Σάμος και επίσης 20.000 άτομα θα μετεγκατασταθούν μόνιμα στην ηπειρωτική χώρα μέχρι να έρθουν άλλοι τόσοι ως τα Χριστούγεννα στα νησιά. Μόλις μεταφερθούν κι αυτοί, θα έρθουν κι άλλοι και, φυσικά, όσοι μετεγκαθίστανται στην ενδοχώρα δεν επιστρέφονται στην Τουρκία βάσει της σχετικής συμφωνιας. Ακόμα κι αν επιστραφούν 10.000 άτομα το 2020 ως έχει δεσμευθεί ο πρωθυπουργός , και πάλι θα έχουν έρθει πενταπλασιοι. Γιατί; Μα διότι πολύ απλά περιμένουν 3.000.000 άτομα την ευκαιρία τους υπομονετικά στη Μικρασία. Μα αυτά χρειαζόταν αλλαγή ηγεσίας για να τα σοφιστεί κάποιος ; Δεν αρκούσε η κοινή λογική για να φανεί ότι δεν επρόκειτο να υπάρξει ουσιώδης διαφορά;
Άλλο θέμα που έπαιξε πολύ προεκλογικά: η εκατόμβη νεκρών στο Μάτι και τη Μάνδρα Αττικής. Από την πρώτη στιγμή οι πιο ψύχραιμοι και όσοι γνωρίζουμε την ευρύτερη περιοχή της Νέας Μάκρης είτε από παραθερισμό ή από αυτοψία, λέγαμε ότι η τραγωδία ήταν συνδυασμός έλλειψης μέσων πυρόσβεσης, κακής και αυθαίρετης δόμησης, αλλά και ακραίου καιρικου φαινομένου που μέχρι σήμερα δεν είχαμε συνηθίσει στην Αττική, όπως μικροκλίμα εντάσεως ανεμων 10-12 μποφόρ. Όσοι το αρθρωναμε αυτό λαμβάναμε αποδοκιμασια με ακραία επιχειρήματα χουλιγκανικού τύπου όπως "αυτά τα λένε οι συριζαίοι" (σιγά την προσβολή !) και "ποιά κλιματική αλλαγή και παραμύθια;". [Σε αυτό το γραφικό τελευταίο θα σταθώ λίγο, διότι απορρέει ως αναπόδεικτη διαδικτυακή φήμη και αντιπροπαγάνδα από τα εκατομμύρια δολλάρια της Exxon και των λοιπών πετρελαϊκών του Τέξας οι οποίες κυρίως ευθύνονται για την κλιματική καταστροφή, χωρίς ούτε μία δημοσιευμένη σε περιοδικό κύρους επιστημονική έρευνα. Εκτός αν κάποιος φαιδρός θεωρεί δημοσίευση κύρους το Infowars και το FoxNews. Αυτά για τους ακόμα γραφικότερους τύπους που ΄ξεστομίζουν δημόσια την άρνηση της κλιματικής κρίσης και έσπευσαν να φάνε ζωντανό αυτό το γυμνασιοκόριτσο την Τούνμπεργκ επειδή αποτόλμησε - "άκουσον άκουσον" - να ανησυχεί μαζί με άλλους νέους για το δικό της αύριο όταν εμείς θα έχουμε αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο]. Βέβαια, όταν σκοτώθηκαν μερικοί τουρίστες στη Χαλκιδική από παρόμοια ριπή ανέμου δύο μέρες μετά τις εκλογές, όλα τα ελληνικά ακηδεμόνευτα media είπαν ακριβώς τα ίδια για "φαινόμενο εντελώς ασύνηθες στην περιοχή με ριπές 10 μποφόρ". Και ξαφνικά από του βήματος του ΟΗΕ ο πρωθυπουργός συσχέτισε την τραγωδία στο Ματι και τη Μανδρα με την κλιματική κρίση. Αλλά αυτά μετά τις εκλογές, μην αυταπατωμεθα κιόλας...
Στο σημείο αυτό να τονίσω κάτι: κατά τη γνώμη μου ο πρωθυπουργός έχει απόλυτο δίκιο. Και τα λέει πολύ σωστά σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Τώρα τα λέει πολύ σωστά, όχι όσα έλεγαν οι επιτελείς του κόμματός του πριν τις εκλογές. Αλλά και στο μεταναστευτικό πράττει ορθά, όχι γιατί επιλέγει το σωστό αντί του λάθους αλλά γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Τώρα τα λέει πολύ σωστά, όχι όπως τα έλεγε το κόμμα του πριν τις εκλογές. Όσοι πίστευαν τα τότε λεγόμενα, ε... περαστικά τους. Μια αυταπάτη ήταν όλα, μια παραμυθία στα αυτιά του αντιδραστικού ψηφοφόρου, αφού στην πολιτική "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Πέτυχε, βγήκε αυτοδύναμος. Τι φταίει αυτός που απουσίαζε η κοινή λογική στους οπαδούς του; Μα είναι δυνατόν να σφραγίσεις ποτέ θαλάσσιο σύνορο; Είμαστε με τα λογικά μας; Και τους ανθρώπους στη θάλασσα τι θα τους κάνουμε; Αν κάποιος είναι τόσο κτήνος ώστε να υποστηρίξει στο δημόσιο διάλογο ότι πρέπει να τους αφηνουμε να πνίγονται, ας βγει μπροστά. Να ξέρουμε κι εμείς με ονοματεπώνυμο ποιος είναι άνθρωπος και ποιος τέρας. Αλλά ούτε η Χρυσή Αυγή δεν το είπε αυτό. Γιατί; Διότι ισοδυναμεί με απεμπόληση του δικαιώματος διάσωσης, το οποίο ευχαρίστως (αν δεν ασκήσουμε εμείς) θα σπεύσουν να καρπωθούν οι γείτονες μας. Και τότε τι θα κάνουμε; Θα πάμε σε ναυτική σύγκρουση μαζί τους με το αιτιολογικό ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών ότι υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας να πνίγονται στα χωρικά μας ύδατα γυναικόπαιδα, ή μήπως θα μείνουμε χωρίς καθόλου ναυτικά μίλια στα νησιά μας όπως ζητεί η Άγκυρα από το 1986; Κάθε άλλη δράση, λοιπόν, οδηγεί σε εθνική απώλεια και διεθνή απομόνωση.
Το ίδιο ισχύει και για το Μάτι: αναρχή δόμηση και αυθαίρετα υπάρχουν εδώ και τριάντα χρόνια εν γνώσει πάντων των υπευθύνων, που απλώς "εισπράττουν και διαχρονικά νομιμοποιούν". Ακραίο καιρικό φαινόμενο επίσης υπήρξε και ονομάζεται αγγλιστί wildfires, ας το συνηθίσουμε. Το ίδιο και στη Μάνδρα. Μέσα πυρόσβεσης λιγοστά και απαρχαιωμένα επίσης υφίστανται στην Αττική. Το ότι η πυρκαγιά ξεκίνησε από έναν υπερήλικα που θυμήθηκε εκείνη τη μέρα να κάψει σκουπίδια με 10 μποφόρ δεν ακούστηκε πουθενά. Το ότι έφταιξε η κ. Δούρου και μόνο αυτή από όσους διαχρονικά υπήρξαν περιφερειάρχες, ακούστηκε παντού. Ωραία, λοιπόν, ας ακουστεί και τώρα από τα γκριζοπράσινα μάρμαρα του ΟΗΕ: είχατε όλοι, όσοι το δεχθήκατε αυτό χωρίς ίχνος κριτικής, προεκλογικές αυταπάτες. Μας αρέσει; Όχι, αλλά έτσι είναι. Το είπε ο νυν πρωθυπουργός, το είπε και ο τέως: πρωτίστως έφταιξε η κλιματική αλλαγή. Άρα προς τι η προεκλογική υστερία;
Πάμε τώρα παρακάτω σε ένα θέμα που πόνεσε πολύ κόσμο: στη συμφωνία των Πρεσπών. Θεωρώ ότι οι περισσότεροι από όσους εκδηλώθηκαν ένθερμα θετικά ή αρνητικά έναντι της συμφωνίας, ΔΕΝ την είχαν διαβάσει ολόκληρη. Και ακόμα δεν την έχουν κατανοήσει, αν κρίνω από προσωπική μου εμπειρία με εκατοντάδες ανθρώπους που το έχω συζητήσει εδώ και ενάμιση χρόνο το θέμα. Όπως και να εχει, η συμφωνία αυτή κυρώθηκε. Η ΝΔ προ των εκλογών επεμενε ότι θα εκμεταλλευοταν την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων για να αναμορφώσει συγκεκριμένες διατάξεις της συνθήκης. Για τους γνώστες της συμφωνίας, αυτό απλώς απαγορεύεται ρητά και ξάστερα. Αυτά όμως προ των εκλογών. Τώρα πλέον δηλώνει δια της αδελφής του πρωθυπουργού ότι θα την τιμήσει. Ότι θέλει την ένταξη των βορείων γειτόνων στην ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς ο υπουργός εξωτερικών μας έχει πει. Ότι αυτό συμφέρει την Ελλάδα, όπως δήλωσε ο κ. Βαρβιτσιώτης. Ότι προέχει η απαρέγκλιτα τήρηση της για την επίτευξη καλής γειτονίας όπως λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και έχει ξανά δίκιο. Τώρα έχει δίκιο, όχι τότε, προ των εκλογών. Διότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ο σεβασμός των διεθνών συμβάσεων, ειδικά των ΝΑΤΟ-ικων, έχουν πολύ μεγάλη βαρύτητα για χώρες (ας το πούμε κομψά) γεωπολιτικά ετεροφωτες και ελλιποβαρείς όπως η δική μας. Για όσους είχαν αυταπάτες ότι κάτι άλλο θα έπραττε τάχα ο νυν πρωθυπουργός πέραν του ενδεδειγμενου "κράτους με συνέχεια", τους έχω μια συμβουλή για να μην εκτίθενται : να διαβάζετε πρώτα κάτι πριν να πορώνεστε, διαφορετικά υπάρχει το ενδεχόμενο να σας ξεμένει η περικεφαλαία και η χλαμύδα στο ντουλάπι με τα αποκριάτικα...
Τώρα σχετικά με τα ελληνοτουρκικά, η προεκλογική κατάσταση ήταν επιεικώς κωμική. Όσοι μιλούσαν για αποτροπή και "σπάσιμο του τουρκικού τααμπουκά με εγκατάλειψη του δόγματος περί κατευνασμού" (χωρίς φυσικά να τολμούν να πουν τη λέξη σύγκρουση, που αυτονόητα ακολουθεί!), φαντάζομαι πως θα έχουν πέσει από τα σύννεφα. Ούτε ως κράτος αναφέραμε στη συνάντηση της Νέας Υόρκης με την τουρκική αντιπροσωπεία το ζήτημα των παραβιάσεων, ούτε διαρρηδην απορρίψαμε το ζήτημα των συνεννοημένων - κατά τον κ.Δένδια - δράσεων στο Αιγαίο για το εγγύς μέλλον σε ότι αφορά στις εξορύξεις, ούτε καν μαχητικά αεροπλάνα στείλαμε (ως είθισται τόσα χρόνια) στην επέτειο ανεξαρτησίας της Κύπρου, ούτε και πετύχαμε κάποια αποτροπή του "Αττίλα 3" στα τεμάχια της Κύπρου όπως φιλοδοξουσαμε. Άρα, κούφια λόγια. Μα τι περιμένατε οι πιο γραφικοί που τα διατυμπανιζατε αυτά προεκλογικα και εγκαλουσατε τους τέως; Ότι ο επόμενος θα βύθιζε φρεγάτες και θα έπαιρνε την Πόλη; Καλά, εντάξει, γυρίστε πλευρό. Και φυσικά και παλι ορθά πράττει η κυβέρνηση. Τι έπρεπε δηλαδή, να ξεκινήσει μια περίοδο συγκρούσεων την οποία πως και πως επιζητεί η Άγκυρα για να μπει στο ενεργειακό παιχνίδι της μοιρασιάς στην ανατολικη μεσογειο ; Σίγουρα αυτό δεν είναι το εθνικό συμφέρον. Η Τουρκία για αυτόν ακριβώς προκαλεί διαχρονικά, ώστε να αποκτήσει βήμα δράσης στο Αιγαίο με τον πρώτο λάθος χειρισμό μας. Άρα τώρα πράττει ορθά η ΝΔ, όχι τότε με όσα έλεγε. Για όσους "μάσησαν" προεκλογικά και είδαν τις εκλογές σαν εκδικητική ψυχοθεραπεία, δε μπορώ να πω ότι τους οικτιρω κιόλας. Φαντάζομαι πάντως πως ούτε και οι ίδιοι πιστεύουν ότι σε περίπτωση πολέμου θα έβλεπαν στο διπλανό ανάχωμα τους πολλά βαρείς και χουντικών φρονημάτων βουλευτές, τους οποίους πρόθυμα εξέλεξαν αφού πρέσβευαν αυτές τις παλαβές ιδέες που εν μία νυκτί θα μας στερούσαν τα μισά Δωδεκάνησα. Ήρωες στα λόγια!
Άλλο θέμα που έπαιξε ψηλά στα ΜΜΕ προεκλογικά ήταν η εγκληματικότητα: παρουσιαζόταν η Αθήνα σα να ήταν εμπόλεμη ζώνη, έστω και αν οι ανθρωποκτονίες είχαν παρουσιάσει μείωση και σε σύγκριση με άλλες μικρότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ο αριθμός τους ήταν πράγματι αμελητέος. Κανείς δε βγήκε να φιλοξενηθεί από τα κανάλια για να πει το εγκληματολογικά αυταπόδεικτο: ότι σε φτωχοποιημένες κοινωνίες η μικροεγκληματικότητα αυξάνεται χωρίς καμία εξαίρεση. Δύο αποδιοπομπαίοι τράγοι ανακαλύφθηκαν. Τα Εξάρχεια και οι οικονομικοί μετανάστες. Λες και ένας χώρος 3 τετραγωνικών χιλιομέτρων, φιλέτο για την Airbnb, απειλεί ολόκληρη την επικράτεια και ήταν το μείζον πρόβλημα της νεοελληνικής καθημερινότητας. Λοιπόν, εγώ ως εργαζόμενος από το 2003 στην περιοχή, έχω να πω ότι είναι μία γειτονιά με έντονη και καθημερινή δραστηριότητα, γραφεία, συμβολαιογραφεία, μαγαζιά, καφετέριες. Και φυσικά χωνευτήρι απόψεων και ζυμώσεων ιδεολογιών, με δεκάδες εκδοτικούς οίκους κάθε θέσης και αντίθεσης. Η στρατιωτικοποίησή της με ΜΑΤ ήταν βέβαιο ότι θα έφερνε το ανάποδο αποτέλεσμα: την αύξηση της εγκληματικότητας. Χτυπήστε στο διαδίκτυο οποιαδήποτε ημερομηνία του τελευταίου διμήνου και τη φράση "επίθεση με μολότοφ" ή "επίθεση σε τράπεζα" για να διαπιστώσετε ότι η αντεξουσιαστική μικροεγκληματικότητα απλά διαχύθηκε στην υπόλοιπη Αττική. Άλλη μέρα στην Πεντέλη, άλλη στο Χαλάνδρι, άλλη στο Περιστέρι, κ.ο.κ. Όσο για τις αιτιάσεις ότι κινδύνευαν οι εκεί κάτοικοι, ενώ οι χιλιάδες εκεί εργαζόμενοι κάθε μέρα ...απλώς δούλευαν, δεν ξέρω πως γίνεται ο ίδιος τόπος και να είναι επικίνδυνος και να μην είναι. Νομίζω ότι οι μόνοι που κινδυνεύουν στα Εξάρχεια είναι οι εκφραστές χουντοφασιστικών απόψεων, με ίδιο ακριβώς τρόπο που θα κινδυνεύει ένας οπαδός του Ολυμπιακού αν αρχίσει να βρίζει τον ΠΑΟΚ μες στη Θύρα 4. Σε ό,τι αφορά στους μετανάστες, πολλοί συνωμοσιολογώντας εστίαζαν στη νεαρή τους ηλικία, λες και δε γνωρίζουν οι πάντες ότι αυτοί θα αποτελέσουν το "εργατικό στοκ" ως το 2030, τώρα που οι δικοί μας νέοι έφυγαν διαπαντός από μία χώρα που τους έχει γυρίσει από καιρό την πλάτη. Λες και ο ακραιφνής νεοφιλελευθερισμός δεν λατρεύει τα φτηνά εργατικά χέρια, όπως τα καλοδέχθηκε τη δεκαετία του 1990 από την Αλβανία για να μπει στην Ο.Ν.Ε. μετέπειτα. Όλοι εκπλήσσονται τώρα.
Οι περισσότεροι θεωρώ ότι επέλεξαν το κυβερνόν κόμμα με πιο ορθολογικά κριτήρια και συγκεκριμένα με βάση το σλόγκαν "πολλές δουλειές, καλές αμοιβές". Τι σημαίνει αυτό; Απλά, μικρότερη ανεργία, αύξηση μισθών ιδιωτικού τομέα. Μέχρι στιγμης αυτό δεν υπάρχει, αλλά ας μην προτρέχουμε διότι είναι πάρα πολύ νωρίς. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτό ήταν άλλη μια αυταπάτη. Ήταν ένα τίμιο σύνθημα όμως, όχι σαν την παραπάνω παραπληροφόρηση με εγκόλπωση των σλόγκαν των χρήσιμων ηλίθιων της Χρυσής Αυγής. Αυτό πράγματι χρειάζεται ο ελληνικός λαός που έχει χάσει το πλείστο μέρος των εισοδημάτων του στα χρόνια της χρεοκοπίας 2009-2018. Στο προηγούμενο άρθρο μου "από τα προσεχώς" αυτό υποστήριξα ότι είναι το τίμιο στοίχημα της κυβέρνησης, όχι κραυγές κατά της πολυπολιτισμικότητας, της δήθεν εθνικής αλλοίωσης με το μπόλιασμα των εθνικοτήτων ( όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανέφερε) και άλλες νεοφασιστικές ασυναρτησίες. Τα νέα παιδιά θέλουν ένα όραμα για να μη φύγουν από την πατρίδα μας. Θέλουν ευκαιρίες, όχι την Ελλάδα των κολλητών και των παρατάξεων. Θέλουν αξιοκρατία και όχι μπαρμπάδες στην Κορώνη. Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης; Όλοι αμφιβάλλουν. Άλλωστε παιδί του νεποτισμού είναι και ο ίδιος. Όμως ας περιμένουμε λίγα χρόνια για να τον κρίνουμε ακριβοδίκαια. Και μαζί τους εαυτούς μας. Αυτός είναι ο τομέας που θα κριθεί ορθολογικά τόσο η κυβέρνηση όσο και οι αυταπάτες μας, όχι ο νέος αντικαπνιστικός νόμος, η ψήφος των αποδήμων και άλλα χρήσιμα μεν, επουσιώδη δε.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα γεγονός που με έχει προβληματίσει τον τελευταίο μήνα: πριν λίγες εβδομάδες, όταν υπέστη καρδιακό ανεύρυσμα ο υποψήφιος της ΝΔ κ. Τατσόπουλος, με άμεση κινητοποίηση του μηχανισμού σώθηκε κυριολεκτικά στο πάρα πέντε από το θάνατο. Και πολύ καλά έκανε το κράτος και κινήθηκε ακαριαία και πολλά περαστικά στον πρώην βουλευτή. Την ίδια στιγμή στην επαρχία, ο υποδιοικητής της ΤτΕ κ. Μουρμουρας έχανε τη σύζυγό του επειδή δεν υπήρχε προσωπικό καρδιοχειρουργικής στο Ρίο να την εγχειρήσει και έτσι μεταφέρθηκε στα Ιωάννινα, εκπνέοντας καθ' οδόν. Και ένα φτωχό βρέφος, ονόματι Παναγιώτης-Ραφαηλ δεν πληροί τους όρους που θέτει κάποιο ανώτατο συμβούλιο επιστημόνων για να μεταβεί στις ΗΠΑ προς θεραπεία ανίατης νόσου. Φαντάζομαι αν ήταν παιδί κάποιου υπουργού ίσως και να τους πληρούσε. Είναι η Ελλάδα των δύο ταχυτήτων. Της Αθήνας και της επαρχίας, των πλουσίων και των φτωχών. Ο υπουργός υγείας έκανε έκκληση να μη βάλλεται η επιστημοσύνη ως κριτήριο λόγω μεμονωμένης περίπτωσης που δε δικαιολογεί το υψηλό κόστος νοσηλείας στις ΗΠΑ. Άλλοι βουλευτές της κυβέρνησης χύνουν υποκριτικά δάκρυα καλώντας τον κόσμο σε εράνους. Ναι, εμείς οι πολίτες έχουμε όλοι χρέος να σώσουμε αυτό το παιδί. Ακόμα και ο πιο φτωχός ανάμεσα μας πρέπει να δώσει έστω ένα ευρώ αν το κράτος εμμένει στη γραφειοκρατική δυσκινησία του. Και τελικά θα τα καταφερουμε να το στείλουμε για θεραπεία. Οι εθνοπατέρες όμως γιατί υποκρίνονται, όταν για τα δικά τους παιδιά ένα απλό τηλεφώνημα θα έλυνε το θέμα; Αλλάξτε λοιπόν ad hoc το νόμο, κύριοι, αν τόσο πια σας έπιασε η συμπόνοια. Να τη βράσουμε την ορθονομία και την τυπολατρία αν πεθάνει το βρέφος. Ενισχύστε την επαρχία στις δομές της, κύριοι. Δε μπορεί το 2020 να μας βρει χωρίς δασκάλους στα νησιά λόγω υψηλών ενοικίων της Airbnb και χωρίς καρδιοχειρούργους σε πόλεις. Αυτή η Ελλάδα των δύο ταχυτήτων είναι το σαράκι που δεκαετίες τώρα τρώει τις σάρκες μας και κάνει τους νέους μας να σιχαίνονται τον τόπο που γεννήθηκαν, να φεύγουν ή να μη γεννούν παιδιά.
Και ως γνωστόν, τους πρωθυπουργούς στην Ελλάδα δεν τους τρώνε τα λιοντάρια, τους τρώνε στο τέλος οι κοριοί.
Φυσικά δεν αφορά το ερώτημα τους πολιτευτές του τότε ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ μόνο. Άλλωστε οι μεν έχουν σκορπίσει σε άλλες πολιτείες πλέον σε ένα μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον οι τότε πρωτοκλασάτοι, άλλοι εγκατέλειψαν πλήρως την πολιτική και σε ότι αφορά στους οπαδούς των εν λόγω κομμάτων, φαντάζομαι κανείς δε νοσταλγεί πλέον εκείνες τις θεότρελες ημέρες. Οι δε ΑΝΕΛ έχουν άλλωστε πάψει πια να υφίστανται στο πολιτικό σκηνικό. Με πολύ πρόσφατες τις θερινές βουλευτικές εκλογές, το ερώτημα έχει να κάνει με τους απλούς πολίτες. Έχουμε εμείς οι ίδιοι αυταπάτες τώρα που η μνημονιακή δεκαετία παρήλθε; Τώρα που και η εκλογική περίοδος ολοκληρώθηκε;
Πράγματι επρόκειτο για μια μακρά προεκλογική περίοδο που πολωσε και δίχασε. Ο λαός έκρινε και ουδείς δικαιούται να αμφισβητεί την κρίση του. Ο λαός έκρινε ότι έπρεπε να αλλάξει ηγεσία, αυτό δε σηκώνει κριτική ή αμφιβολία. Έκρινε όμως επί κάθε ζητήματος ξεχωριστά, από όσα του ετέθησαν ως διακυβεύματα; Εδώ αυτό το ερώτημα σηκώνει πολλή κουβέντα. Ας θυμηθούμε ποια θέματα "έπαιξαν" προ των εκλογών, σε τυχαία σειρά.
Στο μεταναστευτικό, που τυγχάνει και πολύ της επικαιρότητας, η προηγούμενη ηγεσία κατηγορήθηκε για τις ορδές μεταναστών και προσφύγων. Άλλαξε κάτι; Μάλλον προς το χειρότερο, χωρίς ευθύνη φυσικά της νυν κυβερνήσεως για τον πόλεμο και το βρώμικο παιχνίδι της Τουρκίας στην πλάτη φτωχών και κατατρεγμένων ανθρώπων, ή απλά ανθρώπων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην ξενιτιά. Αυτά ίσχυαν σε μεγαλύτερο βαθμό και το 2015, ισχύουν όμως και σήμερα. Όμως τότε για τα "αντικειμενικά και έγκυρα" Μ.Μ.Ε. έφταιγε μόνο ο Μουζαλας. Σήμερα φταίει απλά ο Ερντογάν. Μάλιστα... Κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το σημείο. Είτε κάποιοι δημοσιογράφοι "τα παίρνουν χοντρά" και γράφουν μπούρδες που κάποιοι επιλέγουν να καταπιούν αμάσητες ανάλογα με την κομματική φατρία που διακονούν ή υποστηρίζουν, είτε ο τότε Ερντογάν ήταν καλός και τώρα ξαφνικά ..."χάλασε"! Αστεία πράγματα φυσικά. Η ουσία είναι ότι τότε υπήρχαν κυρίως η Αμυγδαλέζα και η Μόρια ως πρόβλημα, ενώ τώρα προστέθηκαν και η Κως, η Σύμη, η Σάμος και επίσης 20.000 άτομα θα μετεγκατασταθούν μόνιμα στην ηπειρωτική χώρα μέχρι να έρθουν άλλοι τόσοι ως τα Χριστούγεννα στα νησιά. Μόλις μεταφερθούν κι αυτοί, θα έρθουν κι άλλοι και, φυσικά, όσοι μετεγκαθίστανται στην ενδοχώρα δεν επιστρέφονται στην Τουρκία βάσει της σχετικής συμφωνιας. Ακόμα κι αν επιστραφούν 10.000 άτομα το 2020 ως έχει δεσμευθεί ο πρωθυπουργός , και πάλι θα έχουν έρθει πενταπλασιοι. Γιατί; Μα διότι πολύ απλά περιμένουν 3.000.000 άτομα την ευκαιρία τους υπομονετικά στη Μικρασία. Μα αυτά χρειαζόταν αλλαγή ηγεσίας για να τα σοφιστεί κάποιος ; Δεν αρκούσε η κοινή λογική για να φανεί ότι δεν επρόκειτο να υπάρξει ουσιώδης διαφορά;
Άλλο θέμα που έπαιξε πολύ προεκλογικά: η εκατόμβη νεκρών στο Μάτι και τη Μάνδρα Αττικής. Από την πρώτη στιγμή οι πιο ψύχραιμοι και όσοι γνωρίζουμε την ευρύτερη περιοχή της Νέας Μάκρης είτε από παραθερισμό ή από αυτοψία, λέγαμε ότι η τραγωδία ήταν συνδυασμός έλλειψης μέσων πυρόσβεσης, κακής και αυθαίρετης δόμησης, αλλά και ακραίου καιρικου φαινομένου που μέχρι σήμερα δεν είχαμε συνηθίσει στην Αττική, όπως μικροκλίμα εντάσεως ανεμων 10-12 μποφόρ. Όσοι το αρθρωναμε αυτό λαμβάναμε αποδοκιμασια με ακραία επιχειρήματα χουλιγκανικού τύπου όπως "αυτά τα λένε οι συριζαίοι" (σιγά την προσβολή !) και "ποιά κλιματική αλλαγή και παραμύθια;". [Σε αυτό το γραφικό τελευταίο θα σταθώ λίγο, διότι απορρέει ως αναπόδεικτη διαδικτυακή φήμη και αντιπροπαγάνδα από τα εκατομμύρια δολλάρια της Exxon και των λοιπών πετρελαϊκών του Τέξας οι οποίες κυρίως ευθύνονται για την κλιματική καταστροφή, χωρίς ούτε μία δημοσιευμένη σε περιοδικό κύρους επιστημονική έρευνα. Εκτός αν κάποιος φαιδρός θεωρεί δημοσίευση κύρους το Infowars και το FoxNews. Αυτά για τους ακόμα γραφικότερους τύπους που ΄ξεστομίζουν δημόσια την άρνηση της κλιματικής κρίσης και έσπευσαν να φάνε ζωντανό αυτό το γυμνασιοκόριτσο την Τούνμπεργκ επειδή αποτόλμησε - "άκουσον άκουσον" - να ανησυχεί μαζί με άλλους νέους για το δικό της αύριο όταν εμείς θα έχουμε αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο]. Βέβαια, όταν σκοτώθηκαν μερικοί τουρίστες στη Χαλκιδική από παρόμοια ριπή ανέμου δύο μέρες μετά τις εκλογές, όλα τα ελληνικά ακηδεμόνευτα media είπαν ακριβώς τα ίδια για "φαινόμενο εντελώς ασύνηθες στην περιοχή με ριπές 10 μποφόρ". Και ξαφνικά από του βήματος του ΟΗΕ ο πρωθυπουργός συσχέτισε την τραγωδία στο Ματι και τη Μανδρα με την κλιματική κρίση. Αλλά αυτά μετά τις εκλογές, μην αυταπατωμεθα κιόλας...
Στο σημείο αυτό να τονίσω κάτι: κατά τη γνώμη μου ο πρωθυπουργός έχει απόλυτο δίκιο. Και τα λέει πολύ σωστά σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Τώρα τα λέει πολύ σωστά, όχι όσα έλεγαν οι επιτελείς του κόμματός του πριν τις εκλογές. Αλλά και στο μεταναστευτικό πράττει ορθά, όχι γιατί επιλέγει το σωστό αντί του λάθους αλλά γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Τώρα τα λέει πολύ σωστά, όχι όπως τα έλεγε το κόμμα του πριν τις εκλογές. Όσοι πίστευαν τα τότε λεγόμενα, ε... περαστικά τους. Μια αυταπάτη ήταν όλα, μια παραμυθία στα αυτιά του αντιδραστικού ψηφοφόρου, αφού στην πολιτική "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Πέτυχε, βγήκε αυτοδύναμος. Τι φταίει αυτός που απουσίαζε η κοινή λογική στους οπαδούς του; Μα είναι δυνατόν να σφραγίσεις ποτέ θαλάσσιο σύνορο; Είμαστε με τα λογικά μας; Και τους ανθρώπους στη θάλασσα τι θα τους κάνουμε; Αν κάποιος είναι τόσο κτήνος ώστε να υποστηρίξει στο δημόσιο διάλογο ότι πρέπει να τους αφηνουμε να πνίγονται, ας βγει μπροστά. Να ξέρουμε κι εμείς με ονοματεπώνυμο ποιος είναι άνθρωπος και ποιος τέρας. Αλλά ούτε η Χρυσή Αυγή δεν το είπε αυτό. Γιατί; Διότι ισοδυναμεί με απεμπόληση του δικαιώματος διάσωσης, το οποίο ευχαρίστως (αν δεν ασκήσουμε εμείς) θα σπεύσουν να καρπωθούν οι γείτονες μας. Και τότε τι θα κάνουμε; Θα πάμε σε ναυτική σύγκρουση μαζί τους με το αιτιολογικό ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών ότι υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας να πνίγονται στα χωρικά μας ύδατα γυναικόπαιδα, ή μήπως θα μείνουμε χωρίς καθόλου ναυτικά μίλια στα νησιά μας όπως ζητεί η Άγκυρα από το 1986; Κάθε άλλη δράση, λοιπόν, οδηγεί σε εθνική απώλεια και διεθνή απομόνωση.
Το ίδιο ισχύει και για το Μάτι: αναρχή δόμηση και αυθαίρετα υπάρχουν εδώ και τριάντα χρόνια εν γνώσει πάντων των υπευθύνων, που απλώς "εισπράττουν και διαχρονικά νομιμοποιούν". Ακραίο καιρικό φαινόμενο επίσης υπήρξε και ονομάζεται αγγλιστί wildfires, ας το συνηθίσουμε. Το ίδιο και στη Μάνδρα. Μέσα πυρόσβεσης λιγοστά και απαρχαιωμένα επίσης υφίστανται στην Αττική. Το ότι η πυρκαγιά ξεκίνησε από έναν υπερήλικα που θυμήθηκε εκείνη τη μέρα να κάψει σκουπίδια με 10 μποφόρ δεν ακούστηκε πουθενά. Το ότι έφταιξε η κ. Δούρου και μόνο αυτή από όσους διαχρονικά υπήρξαν περιφερειάρχες, ακούστηκε παντού. Ωραία, λοιπόν, ας ακουστεί και τώρα από τα γκριζοπράσινα μάρμαρα του ΟΗΕ: είχατε όλοι, όσοι το δεχθήκατε αυτό χωρίς ίχνος κριτικής, προεκλογικές αυταπάτες. Μας αρέσει; Όχι, αλλά έτσι είναι. Το είπε ο νυν πρωθυπουργός, το είπε και ο τέως: πρωτίστως έφταιξε η κλιματική αλλαγή. Άρα προς τι η προεκλογική υστερία;
Πάμε τώρα παρακάτω σε ένα θέμα που πόνεσε πολύ κόσμο: στη συμφωνία των Πρεσπών. Θεωρώ ότι οι περισσότεροι από όσους εκδηλώθηκαν ένθερμα θετικά ή αρνητικά έναντι της συμφωνίας, ΔΕΝ την είχαν διαβάσει ολόκληρη. Και ακόμα δεν την έχουν κατανοήσει, αν κρίνω από προσωπική μου εμπειρία με εκατοντάδες ανθρώπους που το έχω συζητήσει εδώ και ενάμιση χρόνο το θέμα. Όπως και να εχει, η συμφωνία αυτή κυρώθηκε. Η ΝΔ προ των εκλογών επεμενε ότι θα εκμεταλλευοταν την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων για να αναμορφώσει συγκεκριμένες διατάξεις της συνθήκης. Για τους γνώστες της συμφωνίας, αυτό απλώς απαγορεύεται ρητά και ξάστερα. Αυτά όμως προ των εκλογών. Τώρα πλέον δηλώνει δια της αδελφής του πρωθυπουργού ότι θα την τιμήσει. Ότι θέλει την ένταξη των βορείων γειτόνων στην ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς ο υπουργός εξωτερικών μας έχει πει. Ότι αυτό συμφέρει την Ελλάδα, όπως δήλωσε ο κ. Βαρβιτσιώτης. Ότι προέχει η απαρέγκλιτα τήρηση της για την επίτευξη καλής γειτονίας όπως λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και έχει ξανά δίκιο. Τώρα έχει δίκιο, όχι τότε, προ των εκλογών. Διότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ο σεβασμός των διεθνών συμβάσεων, ειδικά των ΝΑΤΟ-ικων, έχουν πολύ μεγάλη βαρύτητα για χώρες (ας το πούμε κομψά) γεωπολιτικά ετεροφωτες και ελλιποβαρείς όπως η δική μας. Για όσους είχαν αυταπάτες ότι κάτι άλλο θα έπραττε τάχα ο νυν πρωθυπουργός πέραν του ενδεδειγμενου "κράτους με συνέχεια", τους έχω μια συμβουλή για να μην εκτίθενται : να διαβάζετε πρώτα κάτι πριν να πορώνεστε, διαφορετικά υπάρχει το ενδεχόμενο να σας ξεμένει η περικεφαλαία και η χλαμύδα στο ντουλάπι με τα αποκριάτικα...
Τώρα σχετικά με τα ελληνοτουρκικά, η προεκλογική κατάσταση ήταν επιεικώς κωμική. Όσοι μιλούσαν για αποτροπή και "σπάσιμο του τουρκικού τααμπουκά με εγκατάλειψη του δόγματος περί κατευνασμού" (χωρίς φυσικά να τολμούν να πουν τη λέξη σύγκρουση, που αυτονόητα ακολουθεί!), φαντάζομαι πως θα έχουν πέσει από τα σύννεφα. Ούτε ως κράτος αναφέραμε στη συνάντηση της Νέας Υόρκης με την τουρκική αντιπροσωπεία το ζήτημα των παραβιάσεων, ούτε διαρρηδην απορρίψαμε το ζήτημα των συνεννοημένων - κατά τον κ.Δένδια - δράσεων στο Αιγαίο για το εγγύς μέλλον σε ότι αφορά στις εξορύξεις, ούτε καν μαχητικά αεροπλάνα στείλαμε (ως είθισται τόσα χρόνια) στην επέτειο ανεξαρτησίας της Κύπρου, ούτε και πετύχαμε κάποια αποτροπή του "Αττίλα 3" στα τεμάχια της Κύπρου όπως φιλοδοξουσαμε. Άρα, κούφια λόγια. Μα τι περιμένατε οι πιο γραφικοί που τα διατυμπανιζατε αυτά προεκλογικα και εγκαλουσατε τους τέως; Ότι ο επόμενος θα βύθιζε φρεγάτες και θα έπαιρνε την Πόλη; Καλά, εντάξει, γυρίστε πλευρό. Και φυσικά και παλι ορθά πράττει η κυβέρνηση. Τι έπρεπε δηλαδή, να ξεκινήσει μια περίοδο συγκρούσεων την οποία πως και πως επιζητεί η Άγκυρα για να μπει στο ενεργειακό παιχνίδι της μοιρασιάς στην ανατολικη μεσογειο ; Σίγουρα αυτό δεν είναι το εθνικό συμφέρον. Η Τουρκία για αυτόν ακριβώς προκαλεί διαχρονικά, ώστε να αποκτήσει βήμα δράσης στο Αιγαίο με τον πρώτο λάθος χειρισμό μας. Άρα τώρα πράττει ορθά η ΝΔ, όχι τότε με όσα έλεγε. Για όσους "μάσησαν" προεκλογικά και είδαν τις εκλογές σαν εκδικητική ψυχοθεραπεία, δε μπορώ να πω ότι τους οικτιρω κιόλας. Φαντάζομαι πάντως πως ούτε και οι ίδιοι πιστεύουν ότι σε περίπτωση πολέμου θα έβλεπαν στο διπλανό ανάχωμα τους πολλά βαρείς και χουντικών φρονημάτων βουλευτές, τους οποίους πρόθυμα εξέλεξαν αφού πρέσβευαν αυτές τις παλαβές ιδέες που εν μία νυκτί θα μας στερούσαν τα μισά Δωδεκάνησα. Ήρωες στα λόγια!
Άλλο θέμα που έπαιξε ψηλά στα ΜΜΕ προεκλογικά ήταν η εγκληματικότητα: παρουσιαζόταν η Αθήνα σα να ήταν εμπόλεμη ζώνη, έστω και αν οι ανθρωποκτονίες είχαν παρουσιάσει μείωση και σε σύγκριση με άλλες μικρότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ο αριθμός τους ήταν πράγματι αμελητέος. Κανείς δε βγήκε να φιλοξενηθεί από τα κανάλια για να πει το εγκληματολογικά αυταπόδεικτο: ότι σε φτωχοποιημένες κοινωνίες η μικροεγκληματικότητα αυξάνεται χωρίς καμία εξαίρεση. Δύο αποδιοπομπαίοι τράγοι ανακαλύφθηκαν. Τα Εξάρχεια και οι οικονομικοί μετανάστες. Λες και ένας χώρος 3 τετραγωνικών χιλιομέτρων, φιλέτο για την Airbnb, απειλεί ολόκληρη την επικράτεια και ήταν το μείζον πρόβλημα της νεοελληνικής καθημερινότητας. Λοιπόν, εγώ ως εργαζόμενος από το 2003 στην περιοχή, έχω να πω ότι είναι μία γειτονιά με έντονη και καθημερινή δραστηριότητα, γραφεία, συμβολαιογραφεία, μαγαζιά, καφετέριες. Και φυσικά χωνευτήρι απόψεων και ζυμώσεων ιδεολογιών, με δεκάδες εκδοτικούς οίκους κάθε θέσης και αντίθεσης. Η στρατιωτικοποίησή της με ΜΑΤ ήταν βέβαιο ότι θα έφερνε το ανάποδο αποτέλεσμα: την αύξηση της εγκληματικότητας. Χτυπήστε στο διαδίκτυο οποιαδήποτε ημερομηνία του τελευταίου διμήνου και τη φράση "επίθεση με μολότοφ" ή "επίθεση σε τράπεζα" για να διαπιστώσετε ότι η αντεξουσιαστική μικροεγκληματικότητα απλά διαχύθηκε στην υπόλοιπη Αττική. Άλλη μέρα στην Πεντέλη, άλλη στο Χαλάνδρι, άλλη στο Περιστέρι, κ.ο.κ. Όσο για τις αιτιάσεις ότι κινδύνευαν οι εκεί κάτοικοι, ενώ οι χιλιάδες εκεί εργαζόμενοι κάθε μέρα ...απλώς δούλευαν, δεν ξέρω πως γίνεται ο ίδιος τόπος και να είναι επικίνδυνος και να μην είναι. Νομίζω ότι οι μόνοι που κινδυνεύουν στα Εξάρχεια είναι οι εκφραστές χουντοφασιστικών απόψεων, με ίδιο ακριβώς τρόπο που θα κινδυνεύει ένας οπαδός του Ολυμπιακού αν αρχίσει να βρίζει τον ΠΑΟΚ μες στη Θύρα 4. Σε ό,τι αφορά στους μετανάστες, πολλοί συνωμοσιολογώντας εστίαζαν στη νεαρή τους ηλικία, λες και δε γνωρίζουν οι πάντες ότι αυτοί θα αποτελέσουν το "εργατικό στοκ" ως το 2030, τώρα που οι δικοί μας νέοι έφυγαν διαπαντός από μία χώρα που τους έχει γυρίσει από καιρό την πλάτη. Λες και ο ακραιφνής νεοφιλελευθερισμός δεν λατρεύει τα φτηνά εργατικά χέρια, όπως τα καλοδέχθηκε τη δεκαετία του 1990 από την Αλβανία για να μπει στην Ο.Ν.Ε. μετέπειτα. Όλοι εκπλήσσονται τώρα.
Οι περισσότεροι θεωρώ ότι επέλεξαν το κυβερνόν κόμμα με πιο ορθολογικά κριτήρια και συγκεκριμένα με βάση το σλόγκαν "πολλές δουλειές, καλές αμοιβές". Τι σημαίνει αυτό; Απλά, μικρότερη ανεργία, αύξηση μισθών ιδιωτικού τομέα. Μέχρι στιγμης αυτό δεν υπάρχει, αλλά ας μην προτρέχουμε διότι είναι πάρα πολύ νωρίς. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτό ήταν άλλη μια αυταπάτη. Ήταν ένα τίμιο σύνθημα όμως, όχι σαν την παραπάνω παραπληροφόρηση με εγκόλπωση των σλόγκαν των χρήσιμων ηλίθιων της Χρυσής Αυγής. Αυτό πράγματι χρειάζεται ο ελληνικός λαός που έχει χάσει το πλείστο μέρος των εισοδημάτων του στα χρόνια της χρεοκοπίας 2009-2018. Στο προηγούμενο άρθρο μου "από τα προσεχώς" αυτό υποστήριξα ότι είναι το τίμιο στοίχημα της κυβέρνησης, όχι κραυγές κατά της πολυπολιτισμικότητας, της δήθεν εθνικής αλλοίωσης με το μπόλιασμα των εθνικοτήτων ( όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανέφερε) και άλλες νεοφασιστικές ασυναρτησίες. Τα νέα παιδιά θέλουν ένα όραμα για να μη φύγουν από την πατρίδα μας. Θέλουν ευκαιρίες, όχι την Ελλάδα των κολλητών και των παρατάξεων. Θέλουν αξιοκρατία και όχι μπαρμπάδες στην Κορώνη. Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης; Όλοι αμφιβάλλουν. Άλλωστε παιδί του νεποτισμού είναι και ο ίδιος. Όμως ας περιμένουμε λίγα χρόνια για να τον κρίνουμε ακριβοδίκαια. Και μαζί τους εαυτούς μας. Αυτός είναι ο τομέας που θα κριθεί ορθολογικά τόσο η κυβέρνηση όσο και οι αυταπάτες μας, όχι ο νέος αντικαπνιστικός νόμος, η ψήφος των αποδήμων και άλλα χρήσιμα μεν, επουσιώδη δε.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα γεγονός που με έχει προβληματίσει τον τελευταίο μήνα: πριν λίγες εβδομάδες, όταν υπέστη καρδιακό ανεύρυσμα ο υποψήφιος της ΝΔ κ. Τατσόπουλος, με άμεση κινητοποίηση του μηχανισμού σώθηκε κυριολεκτικά στο πάρα πέντε από το θάνατο. Και πολύ καλά έκανε το κράτος και κινήθηκε ακαριαία και πολλά περαστικά στον πρώην βουλευτή. Την ίδια στιγμή στην επαρχία, ο υποδιοικητής της ΤτΕ κ. Μουρμουρας έχανε τη σύζυγό του επειδή δεν υπήρχε προσωπικό καρδιοχειρουργικής στο Ρίο να την εγχειρήσει και έτσι μεταφέρθηκε στα Ιωάννινα, εκπνέοντας καθ' οδόν. Και ένα φτωχό βρέφος, ονόματι Παναγιώτης-Ραφαηλ δεν πληροί τους όρους που θέτει κάποιο ανώτατο συμβούλιο επιστημόνων για να μεταβεί στις ΗΠΑ προς θεραπεία ανίατης νόσου. Φαντάζομαι αν ήταν παιδί κάποιου υπουργού ίσως και να τους πληρούσε. Είναι η Ελλάδα των δύο ταχυτήτων. Της Αθήνας και της επαρχίας, των πλουσίων και των φτωχών. Ο υπουργός υγείας έκανε έκκληση να μη βάλλεται η επιστημοσύνη ως κριτήριο λόγω μεμονωμένης περίπτωσης που δε δικαιολογεί το υψηλό κόστος νοσηλείας στις ΗΠΑ. Άλλοι βουλευτές της κυβέρνησης χύνουν υποκριτικά δάκρυα καλώντας τον κόσμο σε εράνους. Ναι, εμείς οι πολίτες έχουμε όλοι χρέος να σώσουμε αυτό το παιδί. Ακόμα και ο πιο φτωχός ανάμεσα μας πρέπει να δώσει έστω ένα ευρώ αν το κράτος εμμένει στη γραφειοκρατική δυσκινησία του. Και τελικά θα τα καταφερουμε να το στείλουμε για θεραπεία. Οι εθνοπατέρες όμως γιατί υποκρίνονται, όταν για τα δικά τους παιδιά ένα απλό τηλεφώνημα θα έλυνε το θέμα; Αλλάξτε λοιπόν ad hoc το νόμο, κύριοι, αν τόσο πια σας έπιασε η συμπόνοια. Να τη βράσουμε την ορθονομία και την τυπολατρία αν πεθάνει το βρέφος. Ενισχύστε την επαρχία στις δομές της, κύριοι. Δε μπορεί το 2020 να μας βρει χωρίς δασκάλους στα νησιά λόγω υψηλών ενοικίων της Airbnb και χωρίς καρδιοχειρούργους σε πόλεις. Αυτή η Ελλάδα των δύο ταχυτήτων είναι το σαράκι που δεκαετίες τώρα τρώει τις σάρκες μας και κάνει τους νέους μας να σιχαίνονται τον τόπο που γεννήθηκαν, να φεύγουν ή να μη γεννούν παιδιά.
Και ως γνωστόν, τους πρωθυπουργούς στην Ελλάδα δεν τους τρώνε τα λιοντάρια, τους τρώνε στο τέλος οι κοριοί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου